Το Υ που αναφέρεστε είναι ο πυθμένας που σχηματίζεται από τρία  κτισμένα κελιά της πίσω πλευράς της κηρήθρας. Ως γνωστό οι μέλισσες κτίζουν εξαγωνικά κελιά και από τις δυο πλευρές της κηρήθρας. Στο κάθε κελί ο πυθμένας αποτελείται από τη βάση του και τις βάσεις των δύο κελιών της άλλης πλευρά της κηρήθρας. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ο πυθμένας του κάθε κελιού να σχηματίζει ένα Υ όρθιο ή αναστραμμένο ανάλογα από ποια πλευρά κοιτάζει κανείς την κηρήθρα (εικ. 3).

Η παρατήρηση του Housel είναι άνευ σημασίας, δεν στηρίζεται σε πραγματικά γεγονότα και τα επιχειρήματά του δεν ευσταθούν στη βιολογία της μέλισσας. Η επιθετικότητα σχετίζεται με τους εχθρούς που αντιμετωπίζει το μελίσσι και η σμηνουργία είναι ο φυσικός τρόπος πολλαπλασιασμού των μελισσών. Και τα δύο αυτά χαρακτηριστικά είναι αποτέλεσμα φυσικής επιλογής που βοηθούν τις μέλισσες να επιβιώσουν. Η τυχαία σύμπτωση δύο πλευρών με πυθμένες να σχηματίζουν ανάποδο Υ σε δύο κηρήθρες γόνου δεν μπορεί να αλλοιώσει το ένστικτο και τη συμπεριφορά των μελισσών. Θα πρέπει επίσης να λάβουμε υπόψη μας ότι ο πυθμένας των κηρηθρών μπορεί να είναι ορατός σε φρεσκοκτισμένες κηρήθρες αλλά σε κηρήθρες με γόνο, γύρη και μέλι είναι αδύνατο να εντοπιστεί το Υ και ότι η σύμπτωση μπορεί να γίνει μόνο σε δύο κηρήθρες. Δεν σκοπεύουμε να πειραματιστούμε με το θέμα αυτό γιατί δεν παρουσιάσει ερευνητικό ή πρακτικό ενδιαφέρον. Σε κυψελίδια που χρησιμοποιούμε τα πλαίσια είναι σπαστά με μεντεσέδες και αναδιπλώνονται έτσι ώστε τα Υ πάντοτε να συμπίπτουν (εικ. 4). Στις παραφυάδε αυτές  δεν είδαμε κάποια ξεχωριστή συμπεριφορά συγκριτικά με άλλα.