Στην περίπτωση που κατά την επιθεώρηση ενός διώροφου μελισσιού, δούμε αρκετά βασιλικά κελία φυσικής σμηνουργίας σφραγισμένα, ποια είναι η καλύτερη αντιμετώπιση χωρίς να τα σπάσουμε σε 2-3 παραφυάδες και τελικά να χαλάσουμε ένα άμεσα παραγωγικό μελίσσι; Τάνια Μ.

Η δημιουργία παραφυάδων με βασιλικά κελιά φυσικής σμηνουργίας δεν προτείνεται γιατί αν δεν τις αλλάξετε την ίδια χρονιά, ουσιαστικά επιλέγετε μελίσσια που θα σμηνουργούν περισσότερο και το πρόβλημα χρόνο με το χρόνο θα γίνεται μεγαλύτερο. Για την καταστολή της σμηνουργία μπορείτε να εφαρμόσετε τις παρακάτω μεθόδους:

α) Μέθοδος Demaree. Η βασίλισσα με ένα πλαίσιο γόνου και τα υπόλοιπα κτισμένα άδεια πλαίσια περιορίζεται με βασιλικό διάφραγμα (ΒΔ) στο κάτω όροφο και όλα τα υπόλοιπα πλαίσια (γόνος, γύρη, μέλι) μεταφέρονται πάνω από το ΒΔ. Καταστρέφονται τα βασιλικά κελιά του πάνω ορόφου την ημέρα της επέμβασης και επαναλαμβάνεται η διαδικασία 5 ημέρες αργότερα.

β) Συνεχή καταστροφή των βασιλικών κελιών κάθε τέταρτη ημέρα. Επίπονη διαδικασία, τα πλαίσια θα πρέπει να «τινάζονται» για να βεβαιωθείτε ότι δεν ξέφυγε κάποιο βασιλικό κελί. Ίσως χρειαστεί να επαναλάβετε πολλές φορές την καταστροφή για να σταματήσει η τάση σμηνουργίας.

γ) Σε μια άδεια καθαρή και απολυμασμένη με φλόγιστρο κυψέλη τοποθετείστε ένα πλαίσιο με γόνο, 5-6 πλαίσια με φύλλα κηρήθρας και μεταγγίστε (τινάξτε) όλο τον πληθυσμό από το διώροφο μελίσσι. Δώστε σιρόπι για να κτίσει. Τα πλαίσια γόνου, γύρης, μελιού που αφαιρέσατε, χρησιμοποιείστε τα για να ενισχύσετε άλλα αδύνατα μελίσσια. Το μελίσσι αυτό χάνει την διάθεση για να σμηνουργήσει, κτίζει εντατικά τις κηρήθρες του και σε σύντομο χρονικό διάστημα θα φτάσει και θα ξεπεράσει την αρχική του πληθυσμιακή κατάσταση.