Μακροσκοπικά δεν είναι εύκολο να ξεχωρίσετε την προσθήκη παραφίνης σε μια κηρήθρα, αλλά απαιτούνται συγκεκριμένες χημικές αναλύσεις. Γνωρίζουμε όμως ότι όταν οι μελισσοκόμοι αξιοποιούν τα δικά τους κεριά λιώνοντας και φτιάχνοντας φύλλα κηρήθρας, τις περισσότερες φορές, αυτά μετά από κάποιο χρόνο διατήρησης, εμφανίζουν προσβολή από κηρόσκωρο η οποία φυσικά δεν προχωράει επιπλέον γιατί δεν υπάρχει πρωτεϊνική τροφή, όπως γύρη ή εκδύσεις μελισσών. Αυτό δε σημαίνει ότι αν δεν πιάσει κηρόσκωρο έχει κατ’ ανάγκη παραφίνη αλλά είναι ένα κριτήριο μόνο για τη μία περίπτωση που περιέχει μόνο κερί μέλισσας.

Φύλλο κηρήθρας με ελαφρά προσβολή από κηρόσκωρο κατά την αποθήκευση. Είναι συνήθης εικόνα σε φύλλα κηρήθρας που παράγουν οι μελισσοκόμοι από δικά τους κεριά.